Na een reis van 154 dagen vanuit Harlingen naar de Nederlandse Antillen slaat het noodlot toe in de nacht van 14 op 15 december 1979. Het vlot maneuvreert stuurloos op de oostkust van Bonaire af. De wind is na een storm weggevallen en de Sterke Yerke is daarbij door de storm en stroming flink van zijn koers geraakt. Er staat het vlot en de bemanning niets anders te wachten om zich klaar te maken voor een stranding op de koraalriffen van de kust op Bonaire. Om 23.30 uur slaat het noodlot toe. Het vlot wordt met bemanning op de rotsen van Washikemba geslagen. De stranding is een feit.

De bemanning weet zich zelf in veiligheid te brengen. Rond 02.00 uur komen verbaasde eilandbewoners de schipbreukelingen van de rotsen halen. Even later zitten ze tegenover een politie beamte op het politiebureau van Kralendijk. De namen van de schipbreukelingen worden geregistreerd. De volgende morgen om 07.00 uur zijn we terug bij de plaats van de stranding. Het vlot ligt er gehavend bij. Al snel worden er plannen gemaakt om het vlot, vlot te trekken. Een operatie van meer dan vier weken volgt. 

 

Het vlot ligt gehavend op de koraalrotsen aan de oostkust Washikemba van Bonaire.

Uiteindelijk is de bemanning op 12 januari 1980 terug in Nederland. Zonder vlot dat wel. Het vlot heeft een voorlopig zeemansgraf op een diepte van 60 meter aan de oostkust van Bonaire gekregen. Het enige wat nog herinnerd aan de plaats van de stranding is een door bevolking opgericht monument wat wijst naar de plek van de stranding. Het monument heeft de vorm van de letter Y meegekregen. Het symbool van de Sterke Yerke III.

Belangstellenden bij het monument van het gestrande vlot de Sterke Yerke III. Het monument wijst naar de plaats van de stranding op de oostkust van Bonaire. (Washikemba)